Jinichi Abe, on yıldan uzun bir süre önce Fukushima nükleer reaktörleri patlayıp bölgeye radyasyon püskürttükten sonra daha da fazla tarlayı üretkenliğe döndürdüklerini bilerek, pirinç tarlalarının yakınında toprağı işleyen kazıcıları izlerken sırıtıyor.
Daha da iyisi, Abe kendisinin ve bir kooperatifin yetiştirdiği pirincin istikrarlı bir alıcısı olacağını biliyor ve hala Mart 2011 felaketinden kurtulmaya çalışan Namie kasabasının yeni bir umudu var: pirinci satılamaz hale getiren bir girişim Japonya'daki büyük firmalar tarafından kullanılan düşük karbonlu plastiğe sağlık endişeleri.
Geçen Kasım ayında, Tokyo merkezli Biomass Resin firması, yerel olarak yetiştirilen pirinci pelete dönüştürmek için Namie'de bir fabrika açtı. Hammaddeler, zincir restoranlarda kullanılan düşük karbonlu plastik çatal bıçak takımı ve paket servis kapları, postanelerde plastik poşetler ve Japonya'nın en büyük uluslararası havalimanlarından birinde satılan hediyelik eşyalar olarak yeniden doğuyor.
13. kuşaktan bir çiftçi olan 85 yaşındaki Abe, "Pirinç yetiştirmeden bu kasaba toparlanamaz," dedi ve söylenti nedeniyle satılamayan pirincin önceki yıllarda diğer kullanımların yanı sıra hayvan yemi olarak kullanıldığını söyledi. "Şimdi bile onu Fukushima pirinci olarak satamıyoruz.
"Yani Biomass'ın gelmesi çok yardımcı oldu. Endişelenmeden pirinç yetiştirebiliriz."
Dağların ormanlık yamaçlarından okyanus kıyısına uzanan Namie'nin bazı kısımları, Abe'nin oğlu ve torunu da dahil olmak üzere birçok kişiye iş sağlayan Tokyo Electric Power Company (Tepco) tarafından işletilen Fukushima Dai-ichi nükleer santraline sadece 4 km uzaklıktadır. . Fabrikanın bacaları, 11 Mart 2011 tsunamiyle yerle bir olan bir ilkokulun altındaki Ukedo sahilinden açıkça görülebiliyor.
Aynı dalga nükleer santrale çarparak erime ve patlamalara neden oldu. Namie sakinleri ilk olarak 12 Mart'ta iç kesimleri tahliye etti, ancak daha sonra radyasyon seviyeleri yükseldikçe, giydikleri kıyafetlerden biraz daha fazlasını alarak tamamen şehir dışına çıkmaları emredildi.
Abe's'in karşısındaki tarlalar da dahil olmak üzere kasabanın etrafında yıllarca depolanan tonlarca radyoaktif toprağı bırakan dekontaminasyon çalışmalarının ardından 2017 yılına kadar kimsenin yaşamasına izin verilmedi. Kasabanın arazisinin yaklaşık %80'i yasak olmaya devam ediyor ve burada daha önce 21.000 olan 2.000 kadar insan yaşamıyor.
Bir büyük alışveriş merkezi, bir klinik, iki diş hekimi, bir ilkokul ve ortaokul bir arada - ve iş kıtlığı var. Daha iyi zamanlarda, kıyı ovasında gelişen bir çanak çömlek işi ve çiftçilik vardı.
İşlerin "hala zor" olduğunu kabul eden kasaba yetkilisi Satoshi Konno, "Temel olarak, mümkün olduğunca çok iş yaratacak işletmeler istiyoruz - temelde üretim," dedi.
2017'den bu yana, bir beton santrali, su ürünleri yetiştiriciliği ve bir EV pil geri dönüştürücüsü dahil olmak üzere sekiz şirket geldi ve yaklaşık 200 iş yarattı. Diğerleriyle tartışmalar sürüyor ve araştırma enstitüleri daha da fazla insanı getirebilir.
DÖRT AFETE VURDU
Düzenli fabrikası başlangıçta başka bir nükleer santral için ayrılan arazide bulunan Biyokütle Reçinesi en yenilerinden biridir.
Biomass Resin Fukushima başkanı Takemitsu Imazu, "Namie dört felaketle sarsıldı - deprem, tsunami, reaktör kazası ve ardından radyasyon tehlikesi hakkındaki söylentiler" dedi.
"Çoğunlukla deprem ve tsunamiden kurtuldu, ancak diğer ikisi hala ağır yükler... Fabrikamızı buraya kurarak, iş getirmek ve insanları geri davet etmek istiyoruz."
Kızarmış bir pirinç aroması fabrika hattının etrafında asılıdır, burada pirinç küçük plastik boncuklarla birleştirilir, ısıtılır ve yoğrulur, ardından soğutulan ve küçük kahverengi topaklar halinde kesilen ince çubuklar halinde ekstrüde edilir. %50 veya %70 pirinç olan peletler daha sonra plastik ürünler üreten şirketlere gönderilir.
Imazu, plastiğin biyolojik olarak parçalanamayacağını, ancak pirinç kullanımının ilgili petrol ürünlerini azalttığını ve Namie'de daha fazla pirinç yetiştirmek genel atmosferik CO2'yi azalttığını söyledi.
Atomik kirlilik uzmanları, pirincin doğal olarak az miktarda radyoaktif sezyum aldığını söyledi. Ek testler, katı limitlerin üzerinde pirinç bulamadı, bu da plastiğin de iyi olduğu anlamına geliyor.
Kyoto Valiliği Üniversitesi'nde doçent olan Atsushi Nakao, "Güvenlik sorunu yok" dedi. "Güvenlik söylentileri nedeniyle pirincin tüketilmemesine gerçekten üzülüyorum, ancak aynı zamanda isteksizlikleri tamamen çürütmenin zor olduğunu da anlıyorum."
Biomass Resin, Namie'de geri dönen 20 yaşındaki bir çocuk da dahil olmak üzere 10 kişiyi istihdam ediyor ve genişlemeyi umuyor. Şu anda yalnızca yaklaşık 50 ton Namie pirinci kullanıyor - ihtiyaç duyulan 1.500 tonun geri kalanı esas olarak Fukushima'daki başka yerlerden geliyor - ancak gelecek yıl Abe ve yeni temizlenmiş tarlalarda yetiştirilen kooperatifinden daha fazlasını satın alacak.
Oğlu yakında Tepco'dan emekli olacak ve ona pirinç yetiştirmeye katılacak olan Abe umutlu.
"Bu, Namie'nin devam etmesi için önemli bir şey, kasaba için gerçekten iyi bir şey" dedi.
Comentários